ne gündü ama!

İnsan yataktan kötü kalkınca günü de kötü geçiyormuş,bunu anladım.Dün feci bir gündü benim için. Her şey mi ters gider? Valla aynen öyle oldu! İlk önce kara bulutlar beyaz bulutlara öyle bir rövaşata attı ki gökyüzünde, sonunda bitmek bilmeyen yağmur bombardımanı kaçınılmaz oldu tabi! Ama yağmuru hiç sevmem ki ben...
Derken, işte iki kez sinir krizine girdim. Önüme gelen herkese terslendim, bu arada yaptığım küçük bir telefon konuşmasıyla hayallerim suya düşdü. Ve o an yıkıldığım an oldu. Bir ara odam dar geldi sanki bana, sonra yağmur sebebiyle trafik çözülmez bir denklem gibi oldu. Sakarlığın en üst düzeyindeydim. Kendimi Herkül sanıp, bir sürü eşya taşımanın sonucu olarak birkaç adım attıktan sonra her şeyi düşürdüm. Ne kadar haddini bilmez biriyim ya! Kan ter içinde otobüse bindim bu kez de otobüs önündeki arabaya çarptı. Ve ben o anda içimden; "Tanrım, bugün benimle ne alıp veremediğin var?" dedim.

Felaketler silsilesinin ardından bugün daha iyi....