Son zamanlarda günlerimi, dünyayı işsiz gezenlere hayranlıkla izleyerek geçiriyorum Hem cepte paraları yok hem de gezebilme imkanları var. Hayır, yani benim de cebimde param yok, bırakın dünyayı, bakkala gidemiyorum. Burada anlam veremediğim bir denklem eksikliği var ama hadi bakalım. Zaten hep derler 'Param yok' diyenden korkacakmışsın. Peh, nine gibi oldum. Anlayış göster okuyucu... Bu aralar dediğim gibi delirme provaları yapıyorum.
Hayranlık dedim de, son zamanlarda herkesi hayranlıkla izliyorum zaten. İnstagram, falan fişman bakıyorum da; böyle mutlu mutlu gülenler, hani derdi tasası yokmuş gibi davrananlar, 'sevdiğim yanımda ohh hayat güzel' fotoları, diyorum bende mi sorun var? Yok, belki, hayatımın dip yokuşa doğru yuvarlanması, bu hayranlığın sebebi. Ya da emekli maaş kuyruğu gibi adım adım gerçekleşen hayallerimin, beynimde yarattığı tahribat da olabilir.
SON YILDIZ TOZU
Nedeni nedir, ne değildir bilmiyorum. Şayet bilmek de neyi değiştirir, inanın dostlar onu da bilmiyorum. Of ki, ne çok şey belirsizmiş hayatımda. Şimdi yazdıkça anlıyor insan. Velhasıl gün gün artan bir delilik halindeyim. Her akşam yatarken, yarın güzel olacak diyorum, sabah kalkıyorum yine depresyon hırkam üstümde. Öyle böyle değil bir tembelliğe mahkum oldum. Bahar gelsin diye gün be gün ritüeller yapan bendeniz, havanın güzel oluşuna aldırmadan hırkamla sarmaş dolaşım. Saçlarım mı? Aman hiiiç sormayın onları. Bana 'artık yıkansan' diyor. Her şeyin bir zamanı var canım... Yıkanırız elbet. Gözlerini öyle açma okuyucu, sen de elbet delirirsin bir gün....
Bu aralar işe yaramaz bir insan profiline benzetiyorum kendimi. Ne yaratıyorum ne üretiyorum. Öyle kalk, yaz - biraz biraz - yat... İşsizlik ilk zamanlar iyi oluyor da sonraları içten içe vücudu kemiren bir virüs gibi sızıyor hayatımıza.
Yoo, gene de umudum var. Artık bu umut, deliliğin yarattığı bir umut mu yoksa gerçekten içimde kalan son yıldız tozları mı onu da zaman gösterecek. Bakalım gün, bana bugün ne getirecek?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder